Nie ma idealnych rodziców… na szczęście! Czasem muszę sobie o tym przypominać, bo inaczej wpadłabym chyba w kompleksy. Wszyscy popełniamy jakieś gafy i zaliczamy potknięcia, sztuką jest aby wyciągać z nich odpowiednie wnioski. Już wiele razy pisałam, że zanim urodziła się Milla naczytałam się poradników oraz specjalistycznych książek i artykułów na temat opieki, pielęgnacji i ogólnie wychowywania noworodków i dzieci. Niestety, niektóre rady wzięłam sobie za bardzo do serca, i nie chciałam nawet wysłuchać opinii innych w niektórych kwestiach, jeśli były one choć trochę odmienne od tych wyczytanych przeze mnie teorii.
Do tego dochodziły rady od wszystkich wokół, i zdarzały się momenty kiedy byłam tak skołowana, że zupełnie ignorowałam to, co podpowiadała mi matczyna intuicja! I to właśnie było chyba moim największym błędem na początku mojej drogi jako mama. Trochę w tym wszystkim zapomniałam, że każde dziecko jest inne, i ma inne potrzeby. Zapomniałam, że nie za zawsze wszystko jest albo białe albo czarne! Teraz jest zupełnie inaczej, jestem o wiele bardziej otwarta, zarówno na opinie innych, jak i na ‚naginanie’ zasad, o których tak dokładnie piszą w książkach! Mówią, że małe dziecko powinno mieć dokładnie taką samą rutynę każdego dnia… ale chyba nic się nie stanie, jeśli raz zjemy obiad o godzinę później?:)
Przez tą moją ‚zasadniczość’ popełniłam kilka błędów, ale są takie trzy, które z perspektywy czasu, wydają mi się największe…
Niania elektroniczna… naprawdę się przydaje!
Nianię elektroniczną z kamerą wifi planowaliśmy kupić już jakoś w połowie ciąży, ale koleżanki w pracy radziły, że to będzie strata pieniędzy…, że mieszkamy w jednopoziomowym mieszkaniu, a nie w domu, że wszystko będzie z pokoju dziecka słychać, i żebyśmy te pieniądze zainwestowali lepiej w coś innego. Przez pierwsze dwa miesiące, kiedy byliśmy przy Milli non stop, może i ta teoria się sprawdziła, ale później? Zupełnie nie! Kiedy malutka leżała w łóżeczku w naszej sypialni, a ja robiłam coś w kuchni lub salonie, przy każdym szeleście albo najmniejszym kwęku, zrywałam się jak szalona i biegłam do pokoju, wystraszona że coś się stało. Oczywiście nie działo się nic, Mila tylko się wierciła, ale stresu było sporo.
Z Klarą, już od pierwszych dni, nie mamy tego problemu. Dzięki Inteligentnej Elektronicznej Niani Philips Avent uGrow kiedy malutka śpi w swoim łóżeczku, lub u nas na łóżku, ciągle mamy na nią oko, a kiedy słychać jakieś szelesty, wystarczy zerknąć na telefon lub komputer, a nie biec od razu do sypialni. Niania ta jest wyjątkowo łatwa w obsłudze – wystarczy pobrać aplikację i użyć umieszczonego w niej kodu QR, aby połączyć kamerę z lokalną siecią Wi-Fi. Umożliwia to obserwowanie dziecka z dowolnego miejsca! Co nam się w niej mega podoba? To, że w tym samym czasie maluszka mogą obserwować trzy osoby, z zupełnie różnych miejsc! Ta funkcja przyda nam się szczególnie wtedy kiedy Szymon wróci na dobre do pracy – będzie miał Klarę na oku cały czas:)))
Aplikacja ta wykorzystuje technologię SafeConnect Technology umożliwiającą pracę w różnych sieciach (3G,4G lub Wi-Fi). Połączenie jest całkowicie bezpieczne i prywatne. Dodatkowo, wszystkie jej ustawienia i powiadomienia można w pełni spersonalizować, dzięki czemu możesz wybrać dokładną częstotliwość i typ aktualizacji, które chcesz otrzymywać. Ponadto Inteligentna Elektroniczna Niania Philips Avent uGrow może być używana zarówno w dzień jak i w nocy. Kamera zapewnia doskonałą jakość obrazu i dźwięku z rozdzielczością 720p HD niezależnie od pory.
Pozostałymi ciekawymi funkcjami tej elektronicznej niani są:
1. możliwość odtwarzania jednej z 10 kołysanek – bezpośrednio za pomocą kamery w pokoju dziecka lub zdalnie za pośrednictwem aplikacji
2. wielokolorowa lampka nocna, bardzo pomocna przy tworzeniu uspokajającej atmosfery
3. uspokajająca funkcja głosu rodzica
4. monitorowanie i nagrywanie wilgotności i temperatury w pomieszczeniu
5. funkcja wykonywania zdjęć
Taka niania to dla nas wybawienie! Zarówno w ciągu dnia, kiedy ja zajmuję się codziennymi obowiązkami, jak i wieczorem, kiedy wypoczywamy na kanapie.
Smoczek zaspokaja naturalną potrzebę ssania u maluszka
Wiem, że smoczki to dosyć sporny temat: jest grupa zwolenników jak i grupa totalnych przeciwników tego dziecięcego gadżetu. Ja kiedyś należałam do tych drugich, bo naczytałam się, że dzieci się do smoczków bardzo przyzwyczajają, potem krzywi się zgryz, itp, itd. Wszystko było dobrze do momentu, kiedy Milla w ok. 7. miesiącu życia zaczęła na poważnie ząbkować i… ssać kciuka! Wtedy na dawanie smoczka było już za późno… mała kompletnie go odrzuciła, a ssania paluszka oduczyliśmy jej dopiero niedawno… w wieku dwóch lat! Niestety skrzywił jej się zgryz, o ‚obgryzionym’ paluszku nie chcę nawet wspominać. Dla Klary smoczki mamy naszykowane w pełnej gotowści! Jeśli tylko zauważę, że jest taka potrzeba, to nie zawaham się ani chwili… smoczki pójdą w ruch:)
Naprzemienne karmienie piersią i butelką jest możliwe
Milę karmiłam piersią co uwielbiałam i co było bardzo wygodne, ale czasami, kiedy chciałam gdzieś wyjść sama na dłużej było to niemożliwe. Mojego odciągniętego ‚na zapas’ mleka mieliśmy wiele, ale… problem był w tym, że Milla zupełnie nie akceptowała butelki! Przeczytałam, że kilkumiesięcznym dzieciaczkom nie powinno przedstawiać się butelki zbyt szybko, bo się przyzwyczai i odrzuci pierś, przestraszyłam się i zapomnieliśmy o temacie. Kiedy próbowaliśmy karmić Milę butelką gdy miała ok. 4. miesięcy… było już chyba za późno, bo zupełnie ją odrzucała! Będąc w szpitalu zapytałam położne i doradczynie laktacyjne, które zapewniły mnie, że jeśli raz czy drugi maluszek napije się z butelki naprawdę nic mu nie będzie, nadal będzie potrafił ssać mleko z piersi. Karmienie dziecka butelką z mlekiem mamy to super sposób aby wspierać naturalne karmienie, nawet kiedy mamy nie ma w pobliżu.
Teraz już wiem, że niektóre zasady można lekko ‚nagiąć’ i naprawdę nic się nikomu nie stanie. Nie warto ślepo patrzeć na wszystkie poradniki na temat wychowywania dzieci – mieszanka teorii, porad doświadczonych mam i kobiecej intuicji – to jest właśnie klucz do sukcesu!
